Buffett's Berkshire Hathaway, na een sterke stijging van de cashpositie in Q3 2024, en daarna in Q4... [ft. Berkshire 13F Q4]

Tijdens de bekendmaking van de 13F-rapporten van het derde kwartaal, gepubliceerd in het vierde kwartaal van 2024, was de in de afgelopen paar kwartalen sterk toegenomen hoeveelheid liquide middelen van Berkshire Hathaway, onder leiding van Warren Buffett, een belangrijk gespreksonderwerp.

​

Het ongekend hoge aandeel liquide middelen bij Berkshire leidde tot veel speculaties: ‘Wat is er aan de hand?’, werd er achter de schermen gefluisterd.

En laat in de afgelopen week, met de bekendmaking van de 13F-rapporten over het vierde kwartaal van vorig jaar, werden de portfolio's van diverse bekende investeringsinstellingen, waaronder Berkshire, openbaar gemaakt.

​

Wat Berkshire betreft, werd gemeld dat de verkoop van Apple-aandelen, die in de voorgaande kwartalen voortdurend doorging, in het vierde kwartaal voorlopig is stopgezet. Het aandeel banken zoals BoA blijft dalen, terwijl het belang in andere aandelen zoals Occidental Petroleum (OXY) is toegenomen. Dit is allemaal via nieuwsberichten naar buiten gekomen.

Een blik op een deel van de inhoud van dit artikel laat een interessant detail zien, zoals blijkt uit de achterliggende tekst van de titel.

​

Het opmerkelijke is dat Berkshire, dat zich afficheert met een langetermijn-waardebeleggingsstrategie, zijn aandelen in SPY en VOO, S&P 500-tracking ETF's (beursgenoteerde indexfondsen) die de gehele Amerikaanse markt vertegenwoordigen, heeft verkocht.

​

Het gaat niet alleen om een daling van het aandeel, maar om een ‘volledige’ verkoop. Gezien de stijl van Berkshire lijkt het onwaarschijnlijk dat ze dit deden vanwege verwachte kortetermijncorrecties in het vierde kwartaal, met de intentie om de aandelen later weer aan te schaffen. Daarom wordt deze beweging als opmerkelijk beschouwd.

​

Een ongekend hoog aandeel liquide middelen, een volledige verkoop van S&P 500-tracking ETF's, maar toch nog steeds aandelen in Apple en andere bedrijven...

​

Een voorzichtige beoordeling van deze situatie suggereert dat Berkshire de Amerikaanse aandelenmarkt als bezorgwekkend beschouwt op het niveau van de marktindex, maar dat er nog ruimte is voor bepaalde individuele aandelen (= de marktindex is op dit moment bezorgwekkend, maar er is nog tijd?).

Gezien dit soort perspectieven, en gezien het feit dat de SOX-index (halfgeleiderindex), die tot voor kort de leidende sector leek te zijn, rond juli vorig jaar een hoogtepunt bereikte dat mogelijk langdurig als het absolute hoogtepunt zal blijven, heb ik in eerdere berichten vaak gewaarschuwd dat, vooral bij hefboomproducten zoals de 3x SOXL ETF, een langetermijnbelegging rond het hoogtepunt van juli vorig jaar niet verstandig zou zijn.

De aanpassingen in de portefeuille die we zien in het handelen van Berkshire lijken op de opmerkingen van Scott Rupner, die naar verluidt verantwoordelijk is voor de afdeling die de kapitaalstromen op de Amerikaanse aandelenmarkt volgt bij Goldman Sachs. Hij zei: "Everyone in the pool", waarmee hij bedoelde dat iedereen die wilde deelnemen aan de Amerikaanse aandelenmarkt dat al heeft gedaan.

Een opmerking die lijkt op de toon van een deel van de titel van het onderstaande artikel: 'A bearish trade for US stocks is coming'...

Het onderstaande diagram toont de jaarlijkse trend van de belastinginkomsten van de Amerikaanse federale overheid, de uitgaven aan rente op staatsschuld en het aandeel van de rente op staatsschuld in de belastinginkomsten.

​

Het aandeel van de rente op staatsschuld, dat in de jaren 80 bijna 30% bedroeg, is sindsdien nog nooit zo hoog geweest en nadert de 25%.

​

Het lijkt nu misschien lager dan in de jaren 80, maar het gewicht ervan is anders. Nu wordt een rente van 5% rond de basisrente beschouwd als ‘hoog’, maar in de jaren 80, nadat de legendarische inflatiebestrijder Paul Volcker, de toenmalige voorzitter van de Federal Reserve, de basisrente op 20% had gebracht, lag deze nog steeds op 10%.

​

Zelfs met de relatief lage rente van nu (5%) in vergelijking met toen, stijgt het aandeel van de rente op staatsschuld tot dit niveau. Dit betekent dat Trump een zeer ernstige financiële situatie van Biden heeft geërfd.

Verder steeg de schuldquote van de Amerikaanse federale overheid ten opzichte van het bbp na de jaren 80 en bereikte in de jaren 90 een niveau onder de 70%. Tegenwoordig worstelt de VS met een schuldquote rond de 120%.

​

In tegenstelling tot de jaren 80 en 90, waar extra schulden geen groot probleem vormden, is de bestaande schuldenlast nu al een zware last.

​

Natuurlijk geeft deze schuldquote wel een waarschuwing, maar vooralsnog is er geen groot probleem. Totdat ‘de markt het een probleem vindt’, natuurlijk.

In deze situatie start president Trump, die voor een tweede termijn is gekozen, met belastingverlaging in plaats van belastingverhoging.

​

De vraag is of dit beleid van belastingverlaging onder Trump zonder grote negatieve gevolgen kan worden doorgezet. Dit lijkt de belangrijkste kwestie voor Trump's tweede termijn te worden.

​

Persoonlijk denk ik dat de Verenigde Staten na het einde van het bewind van Trump een strategische omslag zullen maken naar een sterk progressief belastingsysteem om deze financiële situatie te doorbreken.

​

Natuurlijk zal een dergelijk belastingsysteem veel weerstand oproepen, niet alleen bij de rijkste Amerikanen, maar ook bij de middenklasse en lagere inkomensgroepen.

​

Een dergelijke verandering van koers vereist een sterke politieke en sociale impuls. Tenzij er zich een ernstige economische situatie voordoet waardoor zelfs de rijkste Amerikanen weinig politieke weerstand kunnen bieden...

Verschillende risico's, die de afgelopen tijd naar boven kwamen en weer verdwenen, blijven sluimeren. Ze zijn er al of komen er bij.

​

De Amerikaanse overheidsschuld en de vraag naar bezuinigingen, de dreigende economische neergang, te beginnen bij de lagere inkomensgroepen, door de aanhoudende hoge rentevoeten, de zorgen over de overwaardering van de Amerikaanse aandelenmarkt, problemen met commercieel vastgoed in de VS en Europa, zorgen over de Chinese recessie en de vastgoedmarkt in China, de mogelijke afwikkeling van de Yen-Carry trade, en het risico van een handelsoorlog door de recente invoertarieven van Trump...

​

Het zou beter zijn als problemen één voor één zouden ontstaan en worden opgelost, maar onder het bewind van Biden werd de neiging getoond om problemen te onderdrukken. Deze trend heeft zich tot nu toe herhaald.

​

Het grootste risico van de huidige situatie is dat deze opgestapelde problemen tegelijk aan de oppervlakte komen. Alles wordt uitgesteld totdat het uiteindelijk samenkomt. (Een cadeau van Biden aan Trump?;). En de vraag is of dit nog ver weg is...

​

Zoals gezegd in het artikel over Berkshire, is het zo dat de Amerikaanse markt overschakelt naar een fase waarin, voorbij het niveau van de index, de resterende tijd een belangrijke factor is geworden.

​

Ondertussen lijkt het erop dat de Reverse Repo-saldo's van de Federal Reserve, die lange tijd onder de 100 miljard dollar bleven hangen, de laatste tijd weer dalen. Ik denk dat de Federal Reserve binnenkort aankondigt dat de kwantitatieve verkrapping (QT) zal worden stopgezet.