Record aantal faillissementen van Zuid-Koreaanse bedrijven: slechts het begin? [ft. Woningmarkt ineenstorting? of tekort aan aanbod?]

Evenementjes geleden stuurde een vriend me een nieuwslink. Het bleek te gaan over de CEO van het huishoudelijke artikelenbedrijf Comex, die ondergedoken is, terwijl het bedrijf worstelt met wisselbrieven die niet worden voldaan en achterstallige lonen.

​

De naam Comex klinkt bekend, maar ik weet niet zeker of ik het bedrijf ken. Als je echter zegt 'bedrijf dat afsluitbare voedselcontainers maakt', dan weten veel mensen wel om welk bedrijf het gaat.

Onlangs circuleerden er geruchten over liquiditeitsproblemen bij grote conglomeraat zoals de Lotte Group. Gezien deze situatie is het niet zo vreemd dat dit soort nieuws ook bij middelgrote of kleine bedrijven naar boven komt.

​

De geruchten over liquiditeitsproblemen bij de Lotte Group deden in de eerste helft van vorig jaar al de ronde, dit is dus volgens mij de tweede keer. Of het bij geruchten blijft, of dat er meer achter zit, moeten we nog afwachten.

​

Zelfs de aandelenkoers van Samsung Electronics, een toonaangevend bedrijf in Korea, begint af te wijken van de langetermijntrend. Voor kleinere of micro-ondernemingen is de situatie nog veel erger.

De moeilijkheden waarmee kleine en middelgrote bedrijven kampen, zijn duidelijk te zien in de maandelijkse grafiek van de KOSDAQ-index voor kleine aandelen.

​

Samsung Electronics wijkt ook af van de langetermijntrend, maar het ziet er bij Samsung anders uit dan bij deze kleinere bedrijven. Als er een korte termijn opleving komt rond de jaarwisseling, die de bestaande trendlijn als weerstand bevestigt om vervolgens weer te dalen, dan kan dit voor kleinere bedrijven, net als deze index, een zeer somber beeld voor volgend jaar betekenen.

Tot voor kort zagen we vooral berichten over de verslechterende economische situatie voor kleine en middelgrote ondernemers in Korea. Nu lijkt deze trend zich te verplaatsen naar grotere kleine en middelgrote bedrijven.

​

Uit nieuwsberichten van het weekend blijkt dat het aantal faillissementen van bedrijven in Korea een recordhoogte heeft bereikt. De neergang lijkt zich te verplaatsen van kleine ondernemers in onze buurt naar grotere kleine en middelgrote bedrijven.

Normaal gesproken, als dit soort nieuws in Korea verschijnt, bevindt de wereldwijde economie zich al in een recessie, ergens in het midden tot de tweede helft.

​

Europa lijkt echter pas in de beginfase van een recessie te zitten, en de VS zijn nog ver verwijderd van een recessie. De VS kampt echter met grote ongelijkheid, waardoor de gemiddelde economische indicatoren goed lijken te presteren, hoewel het er wel steeds meer op lijkt te wijzen dat ze in een recessie terecht komen.

​

Aan het einde van de jaren 90 raakte Oost-Azië in een reeks valutacrises, wat leidde tot een korte maar zeer ernstige recessie. De Amerikaanse en Europese economieën deden het toen echter goed, waardoor exportlanden zoals Korea snel konden herstellen dankzij een sterke export.

​

Deze keer is de situatie anders. Landen met een hoog aandeel export en zwakke economische fundamenten (zoals China en Korea) raken een voor een in een recessie. (De volgorde is vergelijkbaar met die van de aandelenmarkt).

​

Gezien het recordaantal faillissementen in Korea lijkt de recessie zich in een vergevorderd stadium te bevinden. Maar gezien de wereldwijde situatie, is het mogelijk dat Korea zich nog in de beginfase van de recessie bevindt. Om die reden hebben we herhaaldelijk gewezen op de mogelijkheid dat de huidige recessie ernstiger zal zijn dan een normale conjuncturele recessie, mogelijk zelfs een depressie.

​

Ondertussen blijven sommige media berichten over een "tekort aan appartementen volgend jaar", en doen ze nog steeds aan wishful thinking. Het lijkt er echter op dat we de komende jaren absoluut geen risico's kunnen nemen. Deze klassieke wishful thinking van de Koreaanse media...

Als de VS later ook in een recessie terechtkomen, zoals sommige nieuwssites voorspellen, zullen de banen verloren gaan en zullen mensen gedwongen worden om hun appartementen te verkopen. Het is waarschijnlijker dat we moeten kijken naar het aanbod van bestaande woningen, in plaats van naar nieuwbouw.

​

In plaats van een tekort aan aanbod, moeten we ons zorgen maken over een tekort aan transacties. En als we eenmaal in een tekort aan transacties terechtkomen, wordt het moeilijker om eruit te komen dan in 2022. (In 2022 tot de eerste helft van dit jaar lijkt iedereen die wilde verkopen dat wel gedaan te hebben, en het lijkt er niet op dat de overheid weer overmatige leningen zal verstrekken om een opleving te veroorzaken.)

​

Als de Koreaanse bouwbedrijven dachten dat de vooruitzichten voor de vastgoedmarkt volgend jaar goed waren, dan hadden ze waarschijnlijk al maatregelen genomen om het aanbod volgend jaar te verhogen.