Technisch gezien wijzen sterke aanwijzingen erop dat het hoogtepunt van de Amerikaanse aandelenmarkt tussen juli en november 2024 ook een langetermijnhoogtepunt zal zijn

De titel en de inhoud van dit artikel betekenen niet dat de verwachte datum van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 5 november 2024 (vandaag) al lang van tevoren was voorzien, maar dat dit mijn persoonlijke mening is, gebaseerd op de huidige trends in de Amerikaanse aandelenmarkt en andere marktindicatoren.

In de vorige post hebben we de maandelijkse grafiek bekeken die de relatieve verhouding tussen de Nasdaq 100-index en de Dow Jones Industrial Average weergeeft.

In deze grafiek bereikte de index voor het eerst hetzelfde niveau als de piek tijdens de dotcom-bubbel van 2000 in punt A eind 2021. Laten we het huidige gebied, 2024, punt B noemen.

Punt A, eind 2021, was vanuit het perspectief van mijn al lang bestaande ‘hypothese van een tweede Grote Depressie’ een punt dat ik als een zeer belangrijk draaipunt (of referentiepunt) voor de Amerikaanse aandelenmarkt had verwacht.

Hierbij betekent ‘draaipunt’ in de Amerikaanse aandelenmarkt dat de lange periode van stijging sinds de wereldwijde financiële crisis van 2008 ‘minstens tijdelijk stopt, of mogelijk meteen een lange-termijn hoogtepunt wordt’. Dit is een term die ik zelf heb bedacht.

De reden dat ik dacht dat dit punt eind 2021 het punt zou zijn waarop de stijging sinds 2008 ten minste tijdelijk zou stoppen, was niet omdat de bovenstaande NDX/DJI-grafiek het hoogtepunt van de dotcom-bubbel bereikte, maar eerder omdat ik verwachtte dat indices zoals de Dow Jones of de S&P 500 rond dat niveau ‘minstens tijdelijk zouden stoppen met stijgen en ten minste een correctie zouden ondergaan’.

Toen ik zag dat de bovenstaande NDX/DJI-ratio, die ik toen niet zo belangrijk vond, precies het hoogtepunt van de dotcom-bubbel bereikte, dacht ik dat dit punt ook een belangrijke betekenis had.

De positie van punt A na de wereldwijde financiële crisis is, naast de Dow Jones Industrial Average hierboven, ook te zien in de S&P 500-index hieronder en de NDXE, de gelijkgewogen gemiddelde index van de Nasdaq 100. Het blijkt een vergelijkbare technische positie te zijn.

In mijn hypothese was de reden dat punt A belangrijk was, niet alleen omdat het, zoals te zien is in de bovenstaande grafieken, het punt was waar de trendlijn opnieuw werd bereikt, maar vooral omdat ‘de indexwaarde was bereikt’. De indexwaarde die eind 2021 werd bereikt, was een afzonderlijk berekende waarde, zij het een ruwe schatting.

Punt A, dat ik hierboven als eind 2021 heb aangegeven, is, in vergelijking met de Dow Jones-index tijdens de Grote Depressie die begon in 1929, een punt dat mogelijk een vergelijkbare betekenis heeft als die van begin september 1929.

Maar in 1929, ondanks een lange en sterke stijging van bijna 10 jaar, bereikte de index in september 1929 ‘in één keer’ een piek en maakte vervolgens een omslag naar een lange periode van daling.

Dit is belangrijk. In 1929 keerde de trend technisch gezien ‘in één piek’ of ‘single top’ om, en dit is technisch gezien niet zo gebruikelijk.

Na een sterke stijgende trend wordt de stijging vaak afgezwakt en wordt de richting langzaam omgedraaid om hogere toppen te vormen. Als er twee toppen zijn, wordt dit een ‘dubbele top’ of ‘double top’ genoemd, en als er drie toppen zijn, wordt dit een ‘drielingtop’ of ‘triple top’ genoemd.

Wanneer de richting na een sterke stijgende trend omkeert, is het vaker het geval dat er een dubbele top of drielingtop wordt gevormd dan dat de richting direct met één piek omkeert. De dubbele top is echter het meest voorkomende patroon voor piekvorming.

Degenen die enige kennis hebben van technische analyse weten over het algemeen dat bij zowel dubbele top- als drielingtoppatronen de tweede piek doorgaans de hoogste is.

Hieronder staat de maandelijkse grafiek van de Nasdaq 100-index, die de Amerikaanse aandelenmarkt sinds 2008 heeft geleid. Als een index met een marktkapitalisatiegewogen gemiddelde, wordt deze index sterk beïnvloed door de koers van M7 en andere grote technologiebedrijven.

Ook deze index is, net als de andere, na een piek in het oververhitte gebied eind 2021 een keer gestopt en passeert nu punt B. De index ondervindt al maandenlang weerstand van de bovenste trendlijn van het kanaal.

Deze weerstand begon toen in juli het ‘scepticisme over kunstmatige intelligentie’ in de Wall Street-media werd benadrukt. Het geeft het gevoel dat er een onderliggende connectie is.

Laten we het gedeelte tussen A en B in de bovenstaande maandelijkse grafiek nu eens nader bekijken met een weekgrafiek.

Samenvattend heb ik de verwachte trend tussen deze twee punten in de onderstaande afbeelding kort weergegeven. Ik heb het getekend als een a-b-c-golfpatroon, wat mijn verwachting weerspiegelt dat het huidige punt B technisch gezien een ‘gelijkwaardig’ hoogtepunt is als punt A, ondanks dat het een hogere indexwaarde heeft. Dat wil zeggen, de voortzetting van de golf in het hoge bereik, of wat ook wel ‘hoogspel’ wordt genoemd.

In de bovenstaande grafiek heb ik de periode tot juli alleen als de tweede a-b-c-golf gemarkeerd. Dit komt omdat ik denk dat deze zijwaartse a-b-c-golf sinds juli tot begin november zich op een kleinere schaal herhaalt, net als in de onderstaande dagelijkse grafiek.

Waarom ik in de titel schreef dat de piek in oktober of november een lange-termijn hoogtepunt zou kunnen zijn, is omdat dit kleine golfpatroon in de bovenstaande dagelijkse grafiek ook tekenen van afsluiting vertoont.

Als u de grafiek met een paar extra trendlijnen bekijkt, zult u beter begrijpen waarom ik dit zeg.

Ook in de dagelijkse grafieken van de Dow Jones Industrial Average en de S&P 500 is tot oktober een vergelijkbaar patroon te zien. Er zijn tekenen van verandering in de kortetermijntrend.

Het verschil tussen de indices is dat de Nasdaq, die sterk wordt beïnvloed door grote technologiebedrijven, een sterkere piek in juli had, terwijl de Dow Jones, die een gelijkgewogen gemiddelde gebruikt en minder wordt beïnvloed door grote technologiebedrijven, een sterkere (hogere) piek in oktober had.

De S&P 500-index, die een intermediaire positie inneemt tussen de Nasdaq en de Dow Jones, had in oktober een hogere piek dan in juli, maar de aandelenkoersen van de belangrijkste technologiebedrijven in de Amerikaanse aandelenmarkt zijn sinds juli stagnerend. En als de aandelenkoersen van grote technologiebedrijven niet sterk zullen stijgen, is de kans groot dat de indexen hier ook kracht zullen verliezen.

Als we kijken naar de Dow Jones en de S&P 500, zien we dat de piek in oktober hoger was, maar als we kijken naar de Nasdaq, die zich vooral richt op technologiebedrijven, of de Philadelphia Semiconductor Index hieronder, is de kans groot dat de piek in juli hoger zal zijn dan die in oktober of november als de Amerikaanse aandelenmarkt hier geen nieuwe toppen zal bereiken.

Afhankelijk van de belangrijkste indices kan de piek tussen juli en oktober, of in de resterende periode van november, enigszins verschillen. Door het tijdsverschil tussen de sectoren ontstaat er een op- en neergaande beweging, waardoor een samengestelde index zoals de S&P 500 een zijwaartse fase lijkt te vertonen.

De reden dat ik de bovenstaande post al eerder heb geplaatst, is dat ik denk dat alle drie de belangrijkste Amerikaanse indices een vergelijkbaar patroon vertonen.

Ik denk dat er nu, juist rond de Amerikaanse presidentsverkiezingen, een belangrijke trend in de Amerikaanse aandelenmarkt ontstaat. We zullen de trend tot eind van het jaar moeten volgen, toch?