- 미국 연준, QT 언제 어떻게 되돌릴까···"섣부른 기대 금물"
- [오피니언뉴스=이상석 기자] 미국 연방준비제도(Fed·연준)가 양적 긴축(QT) 프로그램을 곧 축소하거나 심지어 종료할 것이란 전망이 시장에서 점차 당연하게 회자하는 가운데 좀 더 신중해야 한다는 전문가 경고가 나왔다.연준의 12월 연방공개시장위원회(FOMC) 이달초 의사록이 공개되고 로리 로건 댈러스 연방준비은행 총재가 대차대조표 축소 속도를 늦추는 것에 대해 언급한 이후 시장이 연준의 QT 임무 완수 선언에 대해 진지하게 받아들이기 시작했다고 마켓워치는 24일(현지시간) 전했다.의사록에서 연준의 여러 위원은 대차대조표 축소 속도
Ostatnio, przeglądając internet, natknąłem się na analizę przepływów rezerw amerykańskich banków. Zainspirowało mnie to do krótkiej refleksji nad pytaniem, czy w najbliższej przyszłości możliwe jest powtórzenie się sytuacji z początku 2023 roku, czyli kryzysu SVB lub kryzysu banków regionalnych – czy podobny wstrząs w amerykańskim sektorze bankowym może się wkrótce pojawić.
Na początek, moje zdanie: "Obecnie wydaje mi się to mało prawdopodobne w ciągu kilku najbliższych miesięcy. Jeśli coś takiego nastąpi, to raczej po upływie dłuższego czasu".
Aby zrozumieć, dlaczego takie obawy w ogóle istnieją, należy przyjrzeć się pojęciu LcLOR (Lowest comfortable Level Of Reserves), czyli "minimalnemu poziomowi rezerw zapewniającemu stabilność sektora bankowego".
Jak widać w poniższym artykule, omawiana jest kwota całkowitych rezerw (Reserves), które zdaniem Rezerwy Federalnej powinny być utrzymywane na minimalnym poziomie, aby zapewnić stabilność amerykańskiego systemu bankowego. Nie jest to jednak sztywno określony poziom wynikający z jakiejś teorii, lecz raczej „poziom pojęciowy".
Poniżej przedstawiono zmiany w saldzie operacji repo odwrotnych (ON RRP) Rezerwy Federalnej w ciągu ostatnich pięciu lat. Saldo operacji repo odwrotnych, które w latach 2022-2023 osiągnęło nawet 2,4 biliona dolarów, stale spada. Wcześniej odgrywało ono rolę w krótkoterminowym wzmacnianiu płynności amerykańskiego rynku finansowego, a od połowy tego roku utrzymuje się na poziomie nieco poniżej 400 miliardów dolarów, wykazując wahania.
Podobnie jak saldo rachunków bieżących osób prywatnych zazwyczaj utrzymuje się na minimalnym poziomie, a nie spada do zera, chyba że sytuacja jest ekstremalna, tak i saldo operacji repo odwrotnych Rezerwy Federalnej prawdopodobnie osiągnęło swoje minimum (o ile konta repo odwrotne nie zostaną zamknięte), a w przyszłości będą obserwowane jedynie niewielkie wahania.
Mówiąc krótko, chociaż saldo operacji repo odwrotnych wciąż jest dość wysokie, wydaje się, że jego rola w uzupełnianiu rezerw jest już w dużej mierze zakończona, ponieważ znaczące wypływy z tego konta przestały mieć istotny wpływ.
Mimo spadku skali miesięcznej, Rezerwa Federalna nadal prowadzi politykę ilościowego zacieśnienia (QT). Oznacza to, że redukcja rezerw w wyniku ilościowego zacieśnienia nadal regularnie postępuje.
Na poniższym wykresie przedstawiającym zmiany w zobowiązaniach Rezerwy Federalnej, zielona linia pokazuje zmiany w całkowitych rezerwach banków. Widzimy, że od kilku miesięcy tempo wypływu rezerw z operacji repo odwrotnych zmalało, a po ostatnim terminie płatności podatków korporacyjnych we wrześniu, saldo rezerw jeszcze bardziej się zmniejszyło.
Jeśli przez jakiś czas wydatki rządowe z salda TGA (Treasury General Account) nie wzrosną znacząco, a sytuacja utrzyma się, rezerwy mogą spaść do około 3 bilionów dolarów lub nawet tymczasowo poniżej tego poziomu.
Tak wynika z obecnych trendów. W związku z paniką bankową z początku ubiegłego roku, szacowany odpowiedni poziom LcLOR wynosi obecnie około 3 bilionów dolarów, co odpowiada w przybliżeniu 10% PKB USA. Jeśli ten poziom zostanie przekroczony, może to oznaczać powtórkę sytuacji z zeszłorocznym kryzysem banków regionalnych.
Dlatego, patrząc na obecne trendy rezerw, można odnieść wrażenie, że w ciągu kilku miesięcy może pojawić się wstrząs w sektorze bankowym.
Poniżej przedstawiono zmiany w rezerwach (gotówce) poszczególnych banków, podzielonych na duże i małe. Wynika z tego, że ostatni spadek całkowitych rezerw jest spowodowany głównie przez duże banki.
Po pierwsze, patrząc na zmiany rezerw dużych banków (niebieska linia), widzimy, że poziom rezerw był wyższy w 2023 roku podczas kryzysu banków regionalnych niż w 2019 roku podczas kryzysu repo. Obecnie poziom ten jest niższy niż podczas kryzysu banków regionalnych, ale nadal wyższy niż w 2019 roku.
Podobnie wygląda sytuacja w przypadku małych banków (czerwona linia). Jednak w przeciwieństwie do dużych banków, w ciągu ostatnich kilku miesięcy obserwujemy niewielki wzrost rezerw w małych bankach.
Jednak znaczna część ostatniego spadku rezerw w sektorze bankowym, głównie w dużych bankach, nie wydaje się być spowodowana problemami w tych bankach i powolną paniką bankową, lecz raczej redukcją zewnętrznych pożyczek, takich jak spadek BTFP.
Wydaje się, że nie chodzi tu o jakieś problemy, ale raczej o spłatę pożyczek BTFP, których terminy zapadalności się kończą, lub o wcześniejszą spłatę tych pożyczek, ponieważ dalsze utrzymywanie ich nie przynosi już dodatkowych korzyści (w przeciwieństwie do sytuacji sprzed kilku miesięcy, kiedy mówiono o możliwości osiągania bezryzykowych zysków dzięki pożyczkom BTFP).
Patrząc na powyższy wykres zmian całkowitych rezerw w zależności od wielkości banku, widzimy, że w 2019 i 2023 roku wystąpiły problemy w sektorze bankowym, ale zarówno w 2019, jak i 2023 roku poziom rezerw był wyższy, co może być związane ze wzrostem PKB.
Dlatego uważam, że zamiast analizować całkowitą kwotę rezerw, bardziej istotny jest stosunek rezerw do całkowitych aktywów.
Poniżej przedstawiono wykres pokazujący zmiany w stosunku rezerw (gotówki) do całkowitych aktywów w zależności od wielkości banku.
W przypadku dużych banków ten stosunek był wyższy w 2023 roku niż w 2019 roku (dlatego podczas kryzysu banków regionalnych duże banki nie miały większych problemów), a obecnie jest wyższy niż podczas kryzysu banków regionalnych w 2023 roku.
Chociaż w ciągu ostatnich kilku miesięcy rezerwy dużych banków nieco spadły, to jednak nie osiągnęły poziomu z 2019 roku, zanim wystąpił kryzys repo. Oznacza to, że chociaż mogą wystąpić problemy w poszczególnych bankach, to ryzyko wystąpienia problemów w całym sektorze dużych banków wydaje się niewielkie.
W przypadku małych banków, gdy stosunek ten spadł do poziomu z 2019 roku na początku 2023 roku, wkrótce potem doszło do kryzysu banków regionalnych. Oznacza to, że jeśli stosunek ten spadnie ponownie do poziomu z 2019 i 2023 roku, prawdopodobieństwo wystąpienia problemów jest wysokie.
Obecnie, patrząc na sytuację małych banków, widzimy, że po kryzysie banków regionalnych w 2023 roku, dzięki pożyczkom od Rezerwy Federalnej (głównie BTFP), stosunek rezerw gotówkowych do aktywów gwałtownie wzrósł i od tego czasu utrzymuje się na tym poziomie, więc nie wydaje się, aby istniały jakieś większe problemy.
Jednak biorąc pod uwagę, że program BTFP zakończy się w marcu 2025 roku, istnieje prawdopodobieństwo, że w okolicach marca może ponownie dojść do problemów w sektorze małych banków. Jeśli jednak dojdzie do takiego kryzysu, to raczej nie będą to problemy związane z portfelem kredytów, ale nadal przede wszystkim z nie zrealizowanymi stratami z tytułu wyceny obligacji. Ponieważ jest to obszar, w którym Rezerwa Federalna może bezpośrednio interweniować, prawdopodobnie uda się opanować sytuację.
Podsumowując, w krótkoterminowej perspektywie nie wydaje się, aby istniały poważne problemy w amerykańskim sektorze bankowym. Jeśli jakieś problemy wystąpią, to prawdopodobnie w okolicach marca przyszłego roku, kiedy skończy się program BTFP.
Jednak jeśli poza nie zrealizowanymi stratami z tytułu wyceny obligacji, które Rezerwa Federalna zakwalifikowała jako aktywa bezpieczne, pojawią się problemy z jakością innych aktywów, takich jak kredyty, sytuacja może się zmienić.
Być może, po dłuższym okresie wysokich stóp procentowych, pojawią się problemy z kredytami udzielonymi na nieruchomości komercyjne (CRE)?
Patrząc na poniższy wykres indeksu nieruchomości komercyjnych (CPPI), widzimy, że po ostatniej decyzji Rezerwy Federalnej o obniżce stóp procentowych, ceny spadły, a teraz, w związku z oczekiwaniami dalszych obniżek, obserwujemy niewielki wzrost. Aby rynek nieruchomości komercyjnych mógł ponownie się ożywić, konieczne są szybkie i dalsze obniżki stóp procentowych.
Z drugiej strony, jeśli obniżki stóp procentowych zostaną zahamowane lub wstrzymane, ceny mogą ponownie zacząć spadać, co może doprowadzić do poważnych problemów w tym sektorze. Jeśli skala tych problemów będzie duża, może to doprowadzić do kryzysu finansowego podobnego do kryzysu w sektorze oszczędnościowych i pożyczkowych w 1990 roku, dotykającego głównie małe i regionalne banki. Uważam, że aby ten problem nabrał większej skali, potrzeba jeszcze trochę czasu – może do końca przyszłego roku.
Podsumowując, biorąc pod uwagę obecne trendy, nie spodziewam się wystąpienia poważnych problemów w amerykańskim sektorze bankowym w najbliższym czasie. Obecnie, bardziej niż ryzyko kryzysu finansowego, należy skupić się na ryzyku utrzymania wysokich stóp procentowych przez dłuższy czas.
Obecnie należy skupić się raczej na ryzyku przedłużającego się okresu wysokich stóp procentowych niż na ryzyku kryzysu finansowego…
Komentarze0