- 월가서 금리 우려 증폭…골드만 "10년물 4.3%, 증시 트리거선"
- 미국 채권 금리가 꿈틀하며 상승세를 보이는 가운데 월가에서도 우려의 목소리가 나오고 있다.22일(현지시간) 연합인포맥스(화면번호 7219)에 따르면 이날 미국 10년물 채권 금리는 장 중 한때 4.2%를 돌파했다. 10년물 금리가 4.2%를 웃돈 것은 지난 7월 말 이후 처음이다.미국 연방준비제도(Fed·연준)의 금리 인하 속도가 다른 주요국 중앙은행들보다 느려질 수 있다는 전망이 힘을 얻으면서 채권 금리가 올라가고 있다.시장에서는 채권 금리가 현 수준에서 더 상승할 것이라는 전망이 제기됐다.온라인 경제언론 제로헷지(zerohed
Wczorajsza sesja na giełdzie amerykańskiej przyniosła dość znaczne spadki, szczególnie wśród spółek technologicznych z Nasdaq. Dzisiaj również krajowa giełda odnotowała spadki, przy czym Samsung Electronics i inne firmy odnotowały gwałtowne spadki, co pociągnęło za sobą spadek całego rynku.
W centrum uwagi znalazł się raport inwestycyjny Goldman Sachs, który został opublikowany w trakcie wczorajszej sesji na giełdzie amerykańskiej.
Ostatnio obawy dotyczące zwiększonej emisji obligacji skarbowych i wysokich ceł w przypadku reelekcji Trumpa, a także obawy związane z planowanymi obniżkami podatków, doprowadziły do gwałtownego wzrostu rentowności obligacji skarbowych w USA, zwłaszcza obligacji długoterminowych. To zjawisko wpłynęło wczoraj na giełdę amerykańską.
Goldman Sachs w swoim raporcie odwołał się do wcześniejszych badań, które wskazywały, że szybkie i gwałtowne wahania rentowności 10-letnich obligacji skarbowych przekraczające dwukrotność odchylenia standardowego mają negatywny wpływ na giełdę. Bank argumentował, że jeśli rentowność 10-letnich obligacji, która obecnie wynosi 4,2%, przekroczy poziom 4,3%, może to stanowić wyzwalacz dla gwałtownych ruchów na giełdzie.
Poniższy wykres dzienny rentowności 10-letnich obligacji pokazuje, że obecnie zbliża się ona do poziomu 4,3%, czyli progu wskazanego przez Goldman Sachs. Dzisiaj, ze względu na pozytywny odbiór wyników finansowych Tesli opublikowanych po zamknięciu sesji i wzrostu kontraktów terminowych na Nasdaq, rentowność obligacji skarbowych nieznacznie spadła w porównaniu do poprzedniego dnia.
Przekroczenie poziomu 4,3% moim zdaniem doprowadziłoby do testu kolejnego, jeszcze bardziej wrażliwego poziomu - 4,5%. Dlatego poziom 4,3% odgrywa kluczową rolę jako swoista bitwa przed tą ważniejszą linią.
Ostatni gwałtowny wzrost rentowności obligacji na rynku, zwłaszcza obligacji długoterminowych, przywodzi na myśl wydarzenia z początku ubiegłego roku, z marca, kiedy to doszło do upadłości amerykańskich banków regionalnych, określanych jako kryzys SVB.
Wówczas, w kontekście prowadzonej przez Rezerwę Federalną polityki zacieśniania ilościowego, poziom rezerw bankowych był niski, a obawy dotyczące "niespłaconych strat" z posiadanych przez banki regionalne długoterminowych obligacji (obligacji skarbowych) gwałtownie wzrosły.
Plotki o wysokim udziale niespłaconych strat z długoterminowych obligacji skarbowych w aktywach banków doprowadziły do fali wycofywania depozytów w wielu bankach regionalnych. W rezultacie, niektóre banki regionalne, takie jak SVB Financial, szybko upadły. Poniższe wiadomości pokazują, że po tym kryzysie, regionalne banki znacznie zmniejszyły udział obligacji w swoich aktywach, co przyniosło pewną stabilizację.
Nawet po ustąpieniu fali upadłości banków regionalnych, pod koniec ubiegłego roku, w okresie gwałtownego wzrostu rentowności, pojawiły się informacje o znacznych niespłaconych stratach także w dużych bankach.
Na początku i w połowie tego roku pojawiły się również doniesienia o niespłaconych stratach w przypadku takich gigantów jak Bank of America (BoA). Jednak samo posiadanie obligacji skarbowych w aktywach banków jest normalne. Kluczowe jest to, czy w określonym czasie, w szczególności w okresie gwałtownego lub nadmiernego wzrostu rentowności, ich udział jest zbyt wysoki.
Poniższy wykres przedstawia zmiany udziału aktywów papierów wartościowych (głównie obligacji skarbowych, obligacji korporacyjnych i MBS) w sumie aktywów banków w USA, w podziale na banki duże i małe.
Na niebiesko przedstawiono duże banki, na czerwono małe (regionalne), a żółta linia pokazuje rentowność 10-letnich obligacji skarbowych dla porównania.
W przypadku małych banków widać, że po pandemii COVID-19, przed gwałtownym wzrostem stóp procentowych spowodowanym przez Rezerwę Federalną, w 2021 r. zwiększyły one znacząco udział obligacji w swoich aktywach. Było to prawdopodobnie spowodowane dużą ilością gotówki (rezerw) po okresie nieograniczonego luzowania ilościowego, która została zainwestowana w długoterminowe obligacje. To właśnie doprowadziło do problemów w zeszłym roku.
Po kryzysie banków regionalnych na początku 2023 r., małe banki gwałtownie zmniejszyły udział obligacji w aktywach. Biorąc pod uwagę, że rentowność 10-letnich obligacji w tym czasie nie spadła znacząco, można przypuszczać, że sprzedaż obligacji wiązała się ze stratami.
Podsumowując, małe banki, dążąc do poprawy bezpieczeństwa finansowego, zredukowały udział obligacji w swoich aktywach do poziomu zbliżonego do tego sprzed pandemii, nawet kosztem poniesienia strat. Duże banki natomiast konsekwentnie zmniejszały ten udział od czasu wzrostu stóp procentowych, utrzymując go na stosunkowo niskim poziomie.
Obecnie, ze względu na ostatnie obniżki stóp procentowych, zarówno duże, jak i małe banki nieznacznie zwiększyły udział obligacji w swoich aktywach, ale nadal pozostaje on znacznie niższy niż na początku 2022 roku.
Udział papierów wartościowych, w tym obligacji skarbowych, w zależności od wielkości banku i trend stóp procentowych 10-letnich obligacji skarbowych
Poniższy wykres przedstawia zmiany udziału gotówki (rezerwy) w sumie aktywów banków w USA, w podziale na banki duże i małe.
Oczywiście, zmiany w tym udziale są powiązane ze zmianami udziału obligacji, ale z przeciwnym trendem. Widać wyraźnie, że w ostatnich miesiącach udział gotówki w aktywach małych banków powoli rośnie, podczas gdy w dużych bankach powoli spada.
Udział gotówki i trend stóp procentowych 10-letnich obligacji skarbowych w zależności od wielkości banku
Obserwując zmiany w bilansie Fed od początku roku, można zauważyć, że ogólny poziom rezerw bankowych powoli spada z powodu prowadzonej polityki zacieśniania ilościowego.
Patrząc na ten trend, zarówno duże, jak i małe banki wykazują ogólny spadek rezerw, co samo w sobie nie jest niczym niezwykłym. Jednakże, przeciwstawne trendy w przypadku dużych i małych banków są interesujące.
Trend płynności netto i pozycji zadłużenia Rezerwy Federalnej: płynność netto (czarny), rezerwy (zielony), TGA (czerwony), RRP (niebieski)
Poniższy wykres przedstawia zmiany w zewnętrznych pożyczkach banków w USA, w podziale na duże i małe banki, a także wielkość programu BTFP (Bank Term Funding Program) i pożyczek z dyskonta (DW) oferowanych przez Fed.
Pożyczki z dyskonta są rzadko wykorzystywane przez banki, dlatego ich skala jest niewielka. Program BTFP od początku roku stopniowo się zmniejsza. W marcu przyszłego roku wygasną również przedłużone pożyczki, więc banki, które nie potrzebują dodatkowej gotówki i nie odczuwają niepewności, spłacają swoje pożyczki.
Patrząc tylko na małe banki, nie widać niepokojących trendów. Zewnętrzne pożyczki, które gwałtownie wzrosły po kryzysie banków regionalnych, stopniowo maleją, a udział gotówki w aktywach rośnie. Wygląda na to, że po upływie roku od kryzysu, niepewność deponentów co do małych banków regionalnych zmalała, co przekłada się na wzrost depozytów, redukcję zewnętrznych pożyczek, itd.
Ciekawe jest jednak, co dzieje się w dużych bankach. Udział gotówki spada, a obligacji rośnie. Na pierwszy rzut oka wygląda to na zwykłą zamianę gotówki na obligacje, ale...
Trend wielkości zewnętrznych pożyczek oraz pożyczek z BTFP i dyskonta w zależności od wielkości banku
To, co wydaje się niezwykłe, to fakt, że w przeciwieństwie do małych banków, duże banki nie wykazują chęci do szybkiej redukcji zewnętrznych pożyczek zaciągniętych po kryzysie banków regionalnych. Może wynika to z niskich stóp procentowych pożyczek lub oczekiwania na dalszy wzrost rentowności obligacji...
Podsumowując, patrząc na obecny udział gotówki w aktywach, zarówno duże, jak i małe banki nie wydają się mieć poważnych problemów w krótkoterminowej perspektywie. Ewentualne problemy w sektorze bankowym mogą pojawić się dopiero w drugiej połowie przyszłego roku...
Komentarze0