วิเคราะห์แนวโน้มผู้ว่างงานรายเดือนของสหรัฐอเมริกาและจำนวนผู้ขอรับสวัสดิการว่างงานรายสัปดาห์: ตอนที่ 2/2

(ต่อจากตอนที่ 1...)

และในข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับการขอรับสวัสดิการว่างงาน ก่อนหน้านี้เราได้ดู "จำนวนการขอรับใหม่" แล้ว แต่ก็มีข้อมูล "จำนวนการขอรับต่อเนื่อง (2 สัปดาห์ขึ้นไป)" ซึ่งถือว่าใกล้เคียงกับการว่างงานอย่างเป็นทางการมากกว่า ซึ่งสามารถมองได้ว่าเป็นจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานทั้งหมด ยกเว้นจำนวนผู้ที่ยื่นขอครั้งแรกเท่านั้น

​

ยิ่งผู้ที่ขอรับสวัสดิการว่างงานอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 2 สัปดาห์ขึ้นไป ก็ยิ่งมีโอกาสที่จะตกงานในระยะยาวมากขึ้น การกำหนดให้ขอรับต่อเนื่องอย่างน้อย 2 สัปดาห์นั้น เนื่องจากสหรัฐอเมริกาเป็นประเทศที่มีสัดส่วนการบริการสูง จึงมีผู้ที่ขอรับสวัสดิการว่างงานเพียง 1 สัปดาห์ แล้วหางานใหม่ได้ในสัปดาห์ถัดไปค่อนข้างมาก

​

ดังที่เห็นได้จากแผนภูมิข้างล่าง เราควรพิจารณาว่าเป็นลักษณะเฉพาะของโครงสร้างอุตสาหกรรมของสหรัฐอเมริกาที่มีสัดส่วนภาคบริการ (Service-providing) สูงในจำนวนการจ้างงานทั้งหมด (total nonfarm) หรือไม่ สัดส่วนของภาคบริการในจำนวนงานทั้งหมดของสหรัฐอเมริกานั้นเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และดูเหมือนว่าจะถึงจุดสูงสุดที่ประมาณ 86% หลังจากวิกฤตการณ์การเงินโลก

​

ด้วยเหตุนี้ สหรัฐอเมริกาจึงพยายามหาทางออกด้วยการนำเข้ากลับประเทศ (reshoring) หรือพระราชบัญญัติเกี่ยวกับเซมิคอนดักเตอร์ เพื่อกดดันให้บริษัทต่างชาติสร้างโรงงานในสหรัฐอเมริกา เพื่อฟื้นฟูงานในภาคการผลิต... และจากกราฟด้านล่าง จะเห็นได้ว่ามีลักษณะเฉพาะที่น่าสนใจอย่างหนึ่งคือ "ยกเว้นเหตุการณ์โควิด-19 สัดส่วนของภาคบริการมีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงภาวะเศรษฐกิจถดถอยในอดีต"...

ส่วนที่แปลจากภาษาอังกฤษด้านล่างนี้คือคำจำกัดความของ "อัตราการว่างงาน" หลายแบบที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา อัตราการว่างงานที่ใช้คำนวณอย่างเป็นทางการเรียกว่า U-3 U-1 ถึง U-6 เป็นแนวคิดที่ขอบเขตของผู้ว่างงานที่รวมอยู่ในคำจำกัดความกว้างขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าดู U-1 จะเห็นว่ามีการกล่าวถึง "15 สัปดาห์" ในแง่ของเวลาที่เกี่ยวข้องกับการว่างงาน ซึ่งหมายความว่ายิ่งมีผู้ที่ขอรับสวัสดิการว่างงานเกิน 2 สัปดาห์และใกล้เคียง 15 สัปดาห์มากขึ้น ก็ยิ่งบ่งชี้ว่าอัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการในอนาคตจะเพิ่มสูงขึ้น

​

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

ตัวชี้วัดการจ้างงานรายสัปดาห์ 6 ประเภทที่วัดโดยใช้เกณฑ์เดียวกันกับสหรัฐอเมริกา

ตัวชี้วัดการจ้างงานรายสัปดาห์ 6 ประเภทที่ใช้คำจำกัดความเดียวกันกับที่ใช้ในสหรัฐอเมริกา มีดังนี้

U-1: สัดส่วนของผู้ที่ตกงาน 15 สัปดาห์ขึ้นไป: เป็นสัดส่วนของผู้ที่ตกงาน 15 สัปดาห์ขึ้นไปเทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมด (ประชากรวัยทำงาน)

U-2: สัดส่วนของผู้ที่ตกงานหรือสัญญาจ้างงานชั่วคราวสิ้นสุดลง: เป็นสัดส่วนของผู้ที่ตกงานหรือสัญญาจ้างงานชั่วคราวสิ้นสุดลง เทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมด

U-3: สัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมด: เป็นสัดส่วนของจำนวนผู้ว่างงานทั้งหมด เทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมด และเป็นตัวชี้วัดที่ใช้เป็นอัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการ

U-4: สัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมดรวมกับผู้ที่กำลังมองหางานแต่หมดหวัง: เป็นสัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมดรวมกับผู้ที่กำลังมองหางานแต่หมดหวัง เทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมดรวมกับผู้ที่กำลังมองหางานแต่หมดหวัง

U-5: สัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมด ผู้ที่กำลังมองหางานแต่หมดหวัง และแรงงานส่วนนอกอื่นๆ: เป็นสัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมด ผู้ที่กำลังมองหางานแต่หมดหวัง และแรงงานส่วนนอกอื่นๆ เทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมดรวมกับแรงงานส่วนนอกอื่นๆ

U-6: สัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมด แรงงานส่วนนอกทั้งหมด และผู้ที่ทำงานแบบพาร์ทไทม์เนื่องจากเหตุผลทางเศรษฐกิจ: เป็นสัดส่วนของผู้ว่างงานทั้งหมด แรงงานส่วนนอกทั้งหมด และผู้ที่ทำงานแบบพาร์ทไทม์เนื่องจากเหตุผลทางเศรษฐกิจ เทียบกับแรงงานภาคเอกชนทั้งหมดรวมกับแรงงานส่วนนอกทั้งหมด

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

​

ต่อไปนี้ เราจะเปรียบเทียบจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนกับ "จำนวนการขอรับต่อเนื่อง" เป็นเวลา 2 สัปดาห์ขึ้นไป กราฟด้านล่างแสดงการเปรียบเทียบจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนกับจำนวนการขอรับต่อเนื่อง ในช่วงก่อนโควิด-19

​

อย่างเห็นได้ชัดว่า จำนวนการขอรับต่อเนื่องแม้จะเป็นข้อมูลรายสัปดาห์เหมือนกัน แต่กราฟจะดูเรียบเนียนกว่าจำนวนการขอรับใหม่ นั่นหมายความว่ามีผู้ที่ยื่นขอเพียง 1 สัปดาห์ค่อนข้างมาก และผู้ที่ยื่นขอรับต่อเนื่อง 2 สัปดาห์ขึ้นไป หมายความว่าระยะเวลาในการขอรับสวัสดิการว่างงานยาวนานขึ้น

และต่อไปนี้คือกราฟที่เพิ่มค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 4 สัปดาห์ของจำนวนการขอรับต่อเนื่องเป็นเส้นสีเหลือง เนื่องจากมีความแตกต่างเพียงเล็กน้อย เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 4 สัปดาห์ที่ตั้งค่าเป็นเส้นที่หนาที่สุดในกราฟระยะยาว จึงดูเหมือนจะปิดบังเส้นจำนวนการขอรับต่อเนื่องรายสัปดาห์

แม้ว่าในกราฟด้านบน เส้นค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ 4 สัปดาห์ (เส้นสีเหลือง) จะดูเหมือนปิดบังเส้นรายสัปดาห์ (เส้นสีแดง) แต่ถ้าขยายส่วนใดส่วนหนึ่งของกราฟออกมาดู จะเห็นได้ว่าเส้นทั้งสองเคลื่อนไหวด้วยความแตกต่างกันเล็กน้อยดังที่แสดงด้านล่าง

ต่อไปนี้เป็นกราฟที่แสดงจำนวนผู้ว่างงานรายเดือน จำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานใหม่รายสัปดาห์ และจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานต่อเนื่อง ในช่วงก่อนโควิด-19

​

โดยทั่วไป แนวโน้มของตัวเลขเหล่านี้จะคล้ายคลึงกัน ไม่ว่าจะดูตัวเลขใดก็ตาม ดูเหมือนว่าจะไม่มีความแตกต่างกันมากนัก แม้ว่าข้อมูลจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานรายสัปดาห์จะพบได้บ่อยกว่า แต่การดูข้อมูลจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนหรืออัตราการว่างงานรายเดือนก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

​

แต่เมื่อพิจารณาช่วงเริ่มต้นของภาวะเศรษฐกิจถดถอยในอดีต จำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานต่อเนื่องจะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนในบางช่วง และจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานใหม่จะเพิ่มขึ้นเร็วกว่าจำนวนการขอรับต่อเนื่องในบางช่วง

แม้ว่าจะเป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นครั้งคราว แต่หากต้องการดูแนวโน้มที่เร็วขึ้น ก็สามารถดูข้อมูลจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานรายสัปดาห์ควบคู่ไปกับข้อมูลจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนอย่างเป็นทางการได้

ต่อไปนี้คือกราฟเดียวกันกับด้านบน แต่ขยายช่วงเวลาตั้งแต่เดือนมกราคม 2022 ถึงตุลาคม 2024 ซึ่งเป็นช่วงเวลาล่าสุด

​

ข้อมูลจำนวนผู้ว่างงานรายเดือน (เส้นประสีดำ) เพิ่มขึ้นอย่างช้าๆ ในปีนี้ และเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงเดือนกรกฎาคม-สิงหาคม แต่ก็ได้รับการประเมินว่าเป็นผลมาจากพายุเฮอริเคนชั่วคราว และความกังวลก็ลดลงในขณะนี้

​

แต่จากกราฟด้านล่าง จะเห็นได้ว่าจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานใหม่เกิน 260,000 รายในสัปดาห์ที่แล้ว เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับแนวโน้มก่อนหน้านี้ แม้ว่าจะลดลงเหลือ 240,000 รายในสัปดาห์ต่อมา แต่จำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานซึ่งมักจะแสดงแนวโน้มที่เร็วกว่าข้อมูลจำนวนผู้ว่างงานรายเดือนอย่างเป็นทางการ เพิ่มขึ้นอย่างมาก จึงทำให้เกิดความกังวลว่า "อัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการอาจเพิ่มขึ้นอีกในภายหลัง" หรือไม่

​

เนื่องจากตลาดเคยประสบกับภาวะตลาดหุ้นตกอย่างหนักในช่วงเดือนกรกฎาคม-สิงหาคม จึงมีความกังวลเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันของจำนวนการขอรับสวัสดิการว่างงานแม้ว่าจะเป็นเพียงสัปดาห์เดียว และสามารถตีความได้ว่าเป็นการเตือนครั้งเดียว ดูเหมือนว่ารัฐบาลสหรัฐอเมริกากำลังพยายามควบคุมสถานการณ์นี้ไม่ให้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ตัวอย่างเช่น การควบคุมการไหลเข้าของผู้อพยพ...