[Trendy i wzorce] Odwrócone wykresy próbujące ukryć trwałość kierunku - Wzorzec klinowy (Wedge)

W przepływie danych o cenach akcji i wskaźnikach rynku finansowego często pojawiają się wzorce związane z trójkątami. W poprzednim artykule omówiliśmy wzór trójkąta zbieżnego (symmetrical triangle), ale...

​

Innym charakterystycznym wzorem, podobnym do trójkąta, jest wzór "klinowy" (wedge), pokazany na poniższych rysunkach. Po angielsku "wedge", jak "potato wedge"... wiecie, o co chodzi? 😉

​

Pasmo utworzone przez dwie linie trendu zwęża się od wejścia do wyjścia, podobnie jak w przypadku trójkąta zbieżnego. Różnica polega na tym, że nie zbiega się ono poziomo, ale tworzy się podczas wzrostu lub spadku.

Wzorzec klinowy występuje w postaci wznoszącej (rising wedge) i opadającej (falling wedge). Po uformowaniu się wzorca, oczekuje się, że rynek poruszy się w "przeciwną" stronę.

​

Oznacza to, że wznoszący się klin jest wzorem spadkowym (niedźwiedzim - bear), który po uformowaniu się zapowiada odwrócenie trendu w dół. Natomiast opadający klin jest wzorem wzrostowym (byczym - bull), który po uformowaniu się zapowiada odwrócenie trendu w górę.

​

Wznoszący się klin charakteryzuje się ciągłym tworzeniem nowych szczytów, przy jednoczesnym pojawianiu się pozytywnych wiadomości rynkowych. Po ukończeniu wzorca, prawdopodobieństwo gwałtownego odwrócenia trendu w dół jest wysokie, co często prowadzi do pułapki byczej (bull trap).

​

Typowa forma wzorca wznoszącego się, często obserwowana jako seria mniejszych fal, to kanał równoległy. Linia trendu górnego łącząca lokalne szczyty i linia trendu dolnego łącząca lokalne dołki biegną prawie równolegle. Po zakończeniu fali, kierunek przyszłego ruchu zależy od kierunku przełamania. Podobnie jak we wzorcu klinowym, częściej obserwuje się odwrócenie trendu. Niemniej jednak, w porównaniu do klinu, ten wzorzec charakteryzuje się większą zmiennością kierunku po zakończeniu.

Załóżmy jednak, że niektórzy główni gracze na rynku spodziewają się pogorszenia sytuacji rynkowej lub spadku cen akcji i przed dotarciem do przewidywanych punktów (3) lub (5) na linii trendu równoległego, zaczynają sprzedawać swoje aktywa.

​

W zależności od intensywności sprzedaży, lokalne szczyty w punktach (3) i (5) kanału równoległego mogą być niższe niż przewidywano. Jak na poniższym rysunku.

​

W ten sposób kanał równoległy staje się coraz bardziej zbliżony do kształtu wznoszącego się klinu. Uważam, że takie czynniki podaży mogą być przyczyną powstawania klinów. Wznoszący się klin staje się zatem jednym z typowych wzorców zapowiadających odwrócenie trendu w dół. Opadający klin działa w odwrotny sposób.

Fala Elliotta a-b-c, niezależnie od kierunku (wzrostowego lub spadkowego), oznacza tymczasową korektę. Jeśli głównym trendem jest spadek, to techniczny odbicie w górę również jest technicznie korektą.

​

Gdy kierunek rynku zmienił się na spadkowy lub gdy kierunek (wzrostowy/spadkowy) nie jest jeszcze ustalony, często obserwuje się falę a-b-c skierowaną w górę, jak pokazano poniżej.

Często obserwuje się, że fala c dzieli się na wiele mniejszych fal, wydłużając się znacząco.

​

W fali c często pojawia się wzór klinowy, jak pokazano na poniższym rysunku. Czasami pojawia się również podobny wzorzec kanału równoległego.

​

Pojawienie się wznoszącego się klinu, biorąc pod uwagę potencjalny spadek, który sam w sobie niesie, oraz jego częste występowanie w fali c korekty a-b-c, wskazuje na wysokie prawdopodobieństwo zmiany kierunku trendu.

Na poniższym rysunku przedłużenie linii łączącej punkty (1) - (5) i punkt (A) nie muszą się przecinać, choć często tak się zdarza.

​

Wzór klinowy może składać się nie tylko z 5, ale również z 3 lub 7 podfal. Dlatego ważne jest spokojne i cierpliwe obserwowanie.

Przykład korekty a-b-c w trendzie wzrostowym, gdzie fala c składa się z wielu podfal, to przedstawiony wcześniej wykres japońskiego indeksu Nikkei. Na poniższym wykresie, część końcowa bardziej przypomina kanał równoległy niż klin. Nawet w przypadku kanału równoległego, podobnie jak we wznoszącym się klinie, prawdopodobieństwo odwrócenia trendu w dół jest wyższe.

Poniżej przedstawiono wykres świec dziennych i wykres cen zamknięcia indeksu dolara amerykańskiego (DXY) z ostatnich kilkudziesięciu lat. Ponieważ indeks dolara amerykańskiego odzwierciedla głównie wartość dolara w stosunku do euro (największa waga w koszyku walut), a wahania są mniejsze niż w przypadku kursu USD/PLN, wykres świec i wykres linii wyglądają podobnie.

Patrząc na wykresy, można odnieść wrażenie, że nic szczególnego się nie dzieje. Jednakże, po dodaniu prostych linii trendu, sytuacja wygląda inaczej.

​

Poniżej przedstawiono wykres cen zamknięcia z dodanymi liniami trendu. Wykres wygląda zupełnie inaczej. Patrząc na ten duży wzorzec, nawet w połowie lat 2010, wielu prawdopodobnie przewidywało przebicie górnej linii trendu.

Skoro indeks dolara amerykańskiego, w dużej mierze zależny od wartości dolara w stosunku do euro, porusza się w taki sposób, trudno uwierzyć, że kurs USD/PLN będzie spadał, jak sugerował poprzedni artykuł, w którym omówiono zbieżny trójkąt.

​

Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że sytuacja zmierza w tym kierunku, a proces jest już w toku. Kluczowe pytanie brzmi: jak długo ten proces potrwa? Czy kilka miesięcy, czy może 1-2 lata?